Ondanks dat TRTA zich in de jaren 90 met name op trailers richtte, werden problemen met de digitale tachograaf toch ook onderzocht. 

Door bepaalde regelgeving liep de -normalerwijze gelijke- ADR keuring niet gelijk met de APK keuringsdatum.

Van registratie en BO registratie naar kenteken: Begin jaren 90 dienden alle zware (>3.500kg) aanhangers en opleggers een eigen kenteken te krijgen. Tot op dat moment werd het kenteken van het trekkende voertuig gebruikt.

Een belangrijke uitdaging begin jaren 90 (er was nog geen GPS of GSM) was dat getrokken materieel, zonder eigen stroombron of plek voor grote antennes, dien ten gevolge niet "gezien" kon worden wanneer het voertuig stond afgekoppeld.

Gezien de schaalgrootte van het wagenpark van alle TRTA leden, wil TRTA graag betrokken zijn bij eventuele wijzigingen in APK normen voor APK keuringen. Er zijn verschillende wijzigingen in samenspraak met, of op advies van de TRTA doorgevoerd.

Een nog altijd veel voorkomend probleem wanneer een truck en trailer wel dezelfde gebruiker, maar niet dezelfde eigenaar hebben: een bekeuring bestemd voor de chauffeur, welke wordt geregistreerd op het kenteken van de trailer.

Door verschillende partijen werd, na ernstige ongevallen op onverlichte wegen in de buitengebieden, gepleit voor invoering van contourmarkeringen.

Doordat in Nederland geen verzekeringsplicht bestaat voor opleggers, ontstonden binnen de EU steeds meer problemen bij ongevallen met gemixte combinaties uit verschillende landen. Ook is het niet mogelijk voor Nederlandse verzekeraars om groene kaarten af te geven voor opleggers die in andere landen dan Nederland zijn geregistreerd, hoewel de oplegger uiteindelijk eigendom is van een Nederlands bedrijf.

Om met een CEMT vergunning transport te kunnen uitvoeren, werden door de grote vraag naar deze vergunningen extra eisen gesteld aan de voertuigen.

Door de douane werd de toenmalige TIR keuring voor opleggers steeds verder beperkt omdat er minder gebruik van werd gemaakt.